Αν και ζούμε σε μια κοινωνία που μαστίζεται από δεκάδες προβλήματα, ένα μόνιμο και φλέγον ζήτημα αποτελούν τα αδέσποτα ζώα, η κακομεταχείριση και η κακοποίησή τους. Καθημερινά εκατοντάδες ζώα υποφέρουν αβοήθητα στους δρόμους και κανείς δεν προτίθεται να τα βοηθήσει, έστω και με ένα πιάτο φαγητό ή να τους φερθεί με φροντίδα. Τους ανθρώπους τους διακατέχει η απληστία, ο εγωισμός και η αλαζονεία. Ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους, απαξιώνοντας τους συνανθρώπους τους και πολύ περισσότερο τα αβοήθητα αδέσποτα.

Δεν είναι λίγα τα αδέσποτα που συναντάμε στους δρόμους του χωριού μας. Τα περισσότερα είναι άρρωστα και ανήμπορα αλλά σίγουρα δυστυχισμένα, με το βάρος της εγκατάλειψης να τα καταπλακώνει. Όμως αυτό είναι ένα βάρος που δεν θα έπρεπε να αφορά μόνο τα ζώα αλλά και αυτούς που τα εγκαταλείπουν. Όλα αυτά τα αδέσποτα προήρθαν από ανθρώπους που είτε τα βαρέθηκαν είτε γέρασαν και δεν τους ευχαριστούσαν πια. Τα ζώα δεν είναι παιχνίδι.

Η απόφαση να αναλάβει κάποιος ένα κατοικίδιο είναι μία ευθύνη ισάξια με την υιοθεσία ενός παιδιού. Ακριβώς όπως ένα μωρό χρειάζεται φροντίδα και υπευθυνότητα για να αναπτυχθεί, έτσι και ένα κουτάβι για παράδειγμα. Οι περισσότεροι που αναλαμβάνουν να μεγαλώσουν ένα ζωάκι δεν έχουν την αίσθηση της σοβαρότητας σχετικά με αυτή τους την πράξη. Δεν είναι άδικο όμως αθώες ψυχές που δεν έχουν φταίξει σε τίποτα να σηκώνουν όλο το βάρος για τα λάθη άλλων;

Ένας άλλος σημαντικός λόγος της ύπαρξης αδέσποτων στο χωριό μας είναι η απραξία ολόκληρης της κοινωνίας, που αδιαφορεί. Μία καλή πρόταση θα μπορούσε να είναι η ενεργοποίηση της φιλοζωικής οργάνωσης του νησιού (Κιβωτός), η οποία μπορεί να συμβάλει στη μείωση του φαινομένου αυτού. Επίσης, η υιοθεσία ενός αδέσποτου είναι η καταλληλότερη λύση. Μια τέτοια κίνηση μπορεί να μην αλλάξει τον κόσμο, αλλά για ένα ζώο ο κόσμος θα αλλάξει σίγουρα! Αφού, όμως, αυτή η κατάσταση επικρατεί, και στην περιοχή μας, είμαστε υποχρεωμένοι τουλάχιστον να σταθούμε σε αυτά όπως μπορούμε! Τα ζώα δεν έχουν φωνή για να μιλήσουν και να διεκδικήσουν αυτά που θέλουν. Γι’ αυτό περιμένουν από εμάς να τα στηρίξουμε και να τα φροντίσουμε.

Ας μην είμαστε λοιπόν εγωιστές, μπορούμε να τα βοηθήσουμε και είναι χρέος μας να το κάνουμε. Από τον καθένα μας περιμένουν ό,τι τους στέρησαν κάποιοι άλλοι. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να κάνουμε τον κόσμο τους λίγο καλύτερο!