H σχολική ποδιά είναι συνυφασμένη με τα σχολικά χρόνια των γονιών μας και των παππούδων μας. Δηλώνει την απλότητα και την απέχθεια απέναντι στον παραλογισμό της μόδας… Μήπως θα έπρεπε να επιστρέψει στις σχολικές αίθουσες ;

Αναμφισβήτητα , ο ‘ελεύθερος’ τρόπος ντυσίματος στο σχολείο προσφέρει στους μαθητές θετική διάθεση. Επιπλέον, τους ενισχύει την αυτοπεποίθηση, η οποία αντανακλάται στην συμπεριφορά του. Επίσης, διορθώνει ή αποκρύπτει πλευρές της εξωτερικής εμφάνισης του κάθε μαθητή. Ακόμη, ο ελεύθερος τρόπος ντυσίματος στο σχολείο αναδεικνύει την ατομικότητα, εφόσον στην ενδυμασία ενσωματώνονται στοιχεία που δηλώνουν βασικές πτυχές της προσωπικότητας του ατόμου, καθώς και τις κοινωνικές και πολιτισμικές διαφοροποιήσεις. Ακολούθως, γίνεται μέσο έκφρασης της δημιουργικότητας και της φαντασίας του ατόμου. Επιπροσθέτως, καλύπτει την ανάγκη, ιδιαίτερα των εφήβων, για ανανέωση για εύρεση νέων τρόπων έκφρασης και δημιουργίας.

Ωστόσο, η απόλυτη ελευθερία στον τρόπο της αμφίεσης στις σχολικές αίθουσες έχει καλλιεργήσει την υπεροψία, τον σνομπισμό και την επιδεικτική διάθεση μεταξύ των μαθητών. Ακόμα, έχει μετατρέψει τα σχολεία σε πασαρέλες. Αφ΄ενός, παρακινεί τους νέους να δίνουν μεγαλύτερη σημασία στο ‘φαίνεσθαι’, δηλαδή στην εξωτερική εμφάνιση, παρά στο ‘είναι’, δηλαδή στην προσωπικότητα. Αφ’ετέρου, το κυνηγητό ή η συμμόρφωση προς τη μόδα, της κάθε χρονικής περιόδου απαιτεί άδειασμα του πορτοφολιού. Έπειτα, πολλοί νέοι επιδιώκουν να δηλώσουν την οικονομική κατάσταση της οικογένειας τους, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα οι νέοι που προέρχονται από τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα να νιώθουν κατώτεροι.

Μολονότι οι σχολικές ποδιές έχουν καταργηθεί από το 1982, η επανεμφάνιση τους θα αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα. Ο κοινωνικός διαχωρισμός ανάμεσα στους μαθητές θα εξαλειφόταν και θα μειωνόταν σημαντικά ο σχολικός ρατσισμός και οι διακρίσεις. Επίσης, θα έπαυε να υπάρχει ο ανταγωνισμός ‘για το ποιος είναι ο κομψότερος’. Επιπλέον, θα βοηθούσε τις οικογένειες να εξοικονομήσουν χρήματα, γιατί οι ανάγκες των παιδιών τους για ρούχα θα ήταν περιορισμένες.

Κατά τη γνώμη μου, αν και οι μαθητές φορώντας σχολικές ποδιές δεν θα έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν το προσωπικό τους γούστο και στυλ, οι σχολικές αίθουσες θα πάψουν να είναι χώροι ανούσιας επίδειξης υποκειμενικής ομορφιάς.