Όπως σ'όλη την Ελλάδα έτσι και στην περιοχή μας η οικονομική κρίση άρχισε να γίνεται ορατή. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν μπορούν με τα ανύπαρκτα έσοδα να καλύψουν τα λειτουργικά τους έξοδα και τη δυσβάσταχτη φορολογία και ξεκίνησαν αναγκαστικά τις απολύσεις υπαλλήλων ή ακόμα και το κλείσιμο επιχειρήσεων τους. Οι μόνοι που επιβιώνουν προς το παρόν είναι οι επιχειρήσεις που έχουν κάποια χρήματα στην άκρη, δεν χρωστάνε στην εφορία, δεν έχουν δάνεια, ενώ ο χώρος στον οποίο εργάζονται είναι δικός τους .
Οι άνθρωποι περιορίζουν τα έξοδα τους γιατί τα χρήματα από τα λιγοστά μεροκάματα αλλά και τις μειώσεις μισθών δεν είναι αρκετά και έτσι αγοράζουν μόνο ότι είναι απαραίτητο. Οι περισσότεροι που έχουν κάποιο αγροτεμάχιο το καλλιεργούν και άρχισαν όλοι να μαζεύουν οι ίδιοι τις ελιές από τα κτήματα τους. Αρκετά παιδιά σταμάτησαν τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών, ενίσχυση σχολικών μαθημάτων, μαθημάτων μουσικής, αθλητισμό κ.λ.π. επειδή δεν μπορούσαν οι γονείς τους να ανταποκριθούν στις οικονομικές απαιτήσεις.
Οι άνθρωποι πρέπει να στραφούν στην εκμετάλλευση της γης και της θάλασσας, δύο πηγές πλούτου του Ελληνισμού από τα πανάρχαια χρόνια. Επειδή και άλλες φορές η χώρα μας βρέθηκε σε δεινή οικονομική θέση, η στροφή ιδιαιτέρα προς την γεωργία , << τη μάνα γη >>, όπως αποκαλείται, συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάκαμψη της οικονομίας της.
Ας ελπίσουμε πως οι πολιτικοί μας με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, χωρίς ίντριγκες και αρχομανία θα σκύψουν επιτέλους πάνω από το πρόβλημα θα πάρουν αποφάσεις συμφέρουσες για τη χώρα και το λαό της. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε εμείς οι νέοι να ζήσουμε τα όνειρα μας όσο πιο γρήγορα γίνεται και όλοι μικροί μεγάλοι να τα θυμόμαστε σα μια ταινία μικρού μήκους.
