Κλεμμένα όνειρα

 

Παράξενος ακούγεται ο τίτλος. Θυμίζει λίγο το σίριαλ του MEGA! Εδώ όμως δε μιλάμε για ψυχαγωγία! Μιλάμε για τη ζωή! Και η ζωή δεν παίζει. Είμαστε μια γενιά γεμάτη όνειρα. Κλεμμένα όνειρα! Γιατί η επόμενη δεκαετία τουλάχιστον είναι καταδικασμένη. Όνειρα που έκανε ο καθένας μας για μια ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ζωή! Σπουδές, σπίτι, αυτοκίνητο, ψυχαγωγία, μια φυσιολογική δηλαδή ζωή. Φυσιολογική; Μα τι λέω; Ως σήμερα τουλάχιστον ναι! Ονειρευόμασταν ανεμπόδιστα! Όπως τα μικρά παιδιά που ονειρεύονται να χιονίσει. Μα κάποιες φορές το χιόνι πέφτει απότομα και παγώνει! Αυτό έγινε και στην Ελλάδα, και κανείς δεν ξέρει για πόσο θα μείνουμε παγωμένοι και τι συνέπειες θα έχει αυτός ο χιονιάς που κατέβηκε από την ψυχρή Ευρώπη και έπληξε τη χώρα μας. Ίσως πάθουμε κρυοπαγήματα! Ίσως! Πάντως το μούδιασμα έχει ήδη αρχίσει...

Η γενιά μας δε θα είναι όπως οι άλλες. Καλείται να αγωνιστεί. Προέχει το καθήκον. Ακολουθούν τα όνειρα. Τελευταίοι έρχονται και οι καρποί της προσπάθειας. Πάντως χαίρομαι γιατί το ελληνικό ημερολόγιο δεν στερεύει από ημερομηνίες. Προ Χριστού, μετά Χριστόν, παρελθόν, παρόν, μέλλον. Όλη η ιστορία κρύβει ήρωες. Κρύβει μάχες μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματος των Ελλήνων. 1821, 1940, 1973. Ίσως ακολουθεί το 2012. Η ώρα μας να δώσουμε το δικό μας αγώνα, για να σώσουμε την πατρίδα μας από τους ''σωτήρες μας'' που δεν είναι τίποτα άλλο από πολιτισμένοι τύρρανοι!

Πάντα βέβαια όταν ξεκινάει ένας αγώνας είναι άνισος. Οι κουρελιάρηδες κλέφτες του '21 δεν είχαν την παραμικρή ελπίδα ότι μπορούν να ελευθερώσουν τους ραγιάδες από το ζυγό μιας Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Δεν είχαν ελπίδα! Είχαν τρέλα! Ήταν τρελοί! Τρελούς τους χαρακτήρισαν όλοι οι λογικοί άνθρωποι τής Ευρώπης! Πότε όμως ο Έλληνας είναι λογικός; Όταν ξεκινάει με τριάκοσους για να κρατήσει τις Θερμοπύλες; Όταν οχυρώνεται στο Μεσολόγγι, πεθαίνει από την πείνα και τις στερήσεις και αντί να συνθηκολογήσει ετοιμάζει ηρωική έξοδο; Όταν μια χούφτα άνθρωποι με γάιδαρους διώχνουν από την Κορυτσά τα ιταλικά τανκς; Όταν ένας Γλέζος κατεβάζει τη σβάστιγγα από την Ακρόπολη; Όταν το αίμα της γενιάς του '73 ξεπλένει τη βρωμιά της δικτατορίας; Ή μήπως όταν ένας Μίκης Θεωδωράκης 83 χρονών κατεβαίνει στις διαδηλώσεις στο πλευρό του Ελληνικού λαού με κίνδυνο ασφυξίας από τα χημικά των ματ.

Τα ιδανικά θέλουν θυσίες. Συνηθισμένος ο λαός μας σε αυτές. Και ως γνωστόν ο Θεός της Ελλάδας είναι μεγάλος. Πάντα στις δύσκολες στιγμές τα καταφέρνουμε με τη βοήθεια του. Όπως έλεγε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ''Ο ίδιος ο Θεός έχει υπογράψει την ελευθερία της Ελλάδας. ''Με τέτοιους ήρωες για πρότυπα μπορούμε να είμαστε περήφανοι. Αυτοί μας δίνουν το έναυσμα για αγώνα, να παλέψουμε για μια Ελλάδα με καλύτερο αύριο. Και ατενίζοντας έναν ελπιδοφόρο ορίζοντα μπορούμε να πάρουμε πίσω τα κλεμμένα μας όνειρα. Μπορούμε να ξυπνήσουμε το μαρμαρωμένο βασιλιά που κρύβεται στις ψυχές μας. Ας περιμένουμε όλοι το καλοκαίρι που έρχεται πάντα μετά τα χιόνια. Πολλοί βέβαια θα γλιστρήσουμε στον παγωμένο δρόμο. Αλλά σιγά σιγά η χώρα μας θα φτάσει πάλι στο ζεστό ήλιο. Θα γίνει φωτιά, πυρσός που θα μεταδώσει και πάλι το αθάνατο ελληνικό πνεύμα στον κόσμο. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν. Στην αρχή θα είμαστε οι ''τρελοί'' .Σιγά σιγά όμως θα γίνουμε οι ελεύθεροι. Εγώ θα διάλεγα το σύνθημα '''η ταν ή επί τας''. Εσείς διαλέξτε όποιο θέλετε. Δόξα το θεό η ιστορία μας έχει πολλά!


 

     Μάρτιος 2011 - 1ο τεύχος