Μια επίσκεψη
στα καφενεία του χωριού μας

Άραγε έχουμε αναρωτηθεί πώς περνάνε το χρόνο τους οι ηλικιωμένοι; Εκείνοι οι άνθρωποι που όταν εισέλθουν σε μια ορισμένη ηλικία αλλάζουν συνήθειες και συχνά αποκόπτονται από το ευρύ κοινωνικό σώμα, μένοντας μόνοι τους και σχηματίζοντας δικά τους στέκια, αξιοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο τον ελεύθερό τους χρόνο. Αν επισκεφτεί κανείς μικρά χωριά θα δει τους περισσότερους συγκεντρωμένους σε μικρούς χώρους, να κουβεντιάζουν μεταξύ τους. Άλλοι είναι σκυθρωποί, άλλοι χαμογελάνε. Αναζητούν έναν δικό τους χώρο για να ξεφύγουν από τα προβλήματα που τους βαραίνουν. Σχηματίζοντας την εικόνα αυτή στο μυαλό μας, εμείς ως μαθήτριες της Γ' Λυκείου, και ως μέλη αυτής της κοινωνίας, αποφασίσαμε να κάνουμε μια έρευνα για τους ηλικιωμένους του δικού μας χωριού, εστιάζοντας σε πρώτη φάση στους παππούδες μας… Όταν οι θαμώνες του καφενείου ρωτήθηκαν πόσο χρόνο περνάνε στο καφενείο καθημερινά, απάντησαν ότι κατά μέσο όρο κατεβαίνουν για 2 ή 3 ώρες το πρωί και το βράδυ. Κάποιοι έχουν την συνήθεια αυτή κάθε μέρα, όλη την εβδομάδα ενώ άλλοι περίπου 5 ή 6 μέρες της εβδομάδας, αν βρεθεί καλή παρέα και “αν είναι στις καλές τους”. Ομοφωνία υπήρξε όταν τους ζητήθηκε ο λόγος για τον οποίο προτιμούν το καφενείο από το σπίτι.Ο λόγος λοιπόν είναι η ξεκούραση, η ψυχαγωγία που προσφέρει το καφενείο και η συντροφιά, καθώς στο σπίτι αισθάνονται μοναξιά και αδράνεια. Οι περισσότεροι έρχονται κυρίως για να περάσει η ώρα τους ευχάριστα και με παρέα, ενώ δεν λείπει φυσικά και το κουτσομπολιό! Μια από τις απαντήσεις που δοθήκαν είναι ότι “δεν υπάρχει άλλος τρόπος διασκέδασης για τους ηλικιωμένους ”. Οι ασχολίες τους είναι το τάβλι, τα χαρτιά, οι μεζέδες (καφές, κονιάκ, ούζο) και ασφαλώς οι συζητήσεις. Κύρια θέματα της συζήτησης τους είναι τα πολιτικά και η οικονομική κρίση που επικρατούν στην σημερινή εποχή. Κάποιοι άλλοι μας είπαν επίσης ότι θέματα που τους απασχολούν είναι και τα αθλητικά, τα περιβαλλοντικά γύρω από τις αγροτικές δραστηριότητες και τα τοπικά τρέχοντα νέα του χωριού. Με αφορμή την αναφορά που έγινε στην οικονομική κρίση που επικρατεί τους ρωτήσαμε αν τους επηρεάζει στις εξόδους και τα έξοδα τους στα καφενεία. Οι απαντήσεις τους ποικίλουν: Άλλοι είπαν ότι ανάλογα με τις μέρες και την σύνταξη που λαμβάνουν μηνιαία καθορίζονται και τα έξοδα τους, άλλοι απάντησαν ότι φυσικά και τους επηρεάζει αλλά ούτως ή άλλως τα έξοδα στο καφενείο είναι λίγα, ενώ άλλοι δεν επηρεάζονται τόσο από την κρίση. Τέλος, όταν ρωτήθηκαν πόσα χρόνια αποτελεί το καφενείο το στέκι τους, άλλοι δεν θυμόνταν και απλώς είπαν ότι έρχονται από πολύ παλιά, άλλοι απάντησαν ότι έρχονται εδώ και 13- 15 χρόνια περίπου, ενώ μια χαρακτηριστική απάντηση που δόθηκε ήταν: για πολύύύ καιρό ανεβοκατεβαίνω συνέχεια! Δεν ακούτε τους φίλους μου που φωνάζουν "Τον έκοψες τον αφαλό!"! (αναφερόμενος στα σχόλια των φίλων του στο καφενείο). Στη συνέχεια πήραμε και μια μικρή συνέντευξη από την ιδιοκτήτρια ενός καφενείου. Εκείνη δήλωσε ότι η πελατεία είναι “σταθερή καθημερινά το πρωί αλλά το βράδυ που έρχονται για ούζο υπάρχουν και… extra”. Όλοι φυσικά γνωρίζονται μεταξύ τους και αυτό δημιουργεί ένα ευχάριστο και αστείο κλίμα στο καφενείο, γι’ αυτό και η ίδια έχει να θυμάται κυρίως ευχάριστες στιγμές, τα 18- 19 χρόνια που δουλεύει στο καφενείο!